Cada certos anos, cando ve que vai perdendo lustre, a dona deste cruceiro particular na zona da Costiña, ocúpase de que sexa restaurado, para que permaneza o mellor posible ó longo do tempo. A ela lle debemos os tonos policromados que luce hoxe en día.
3 comentarios:
Vese ben bonito o cruceiro é dá gusto saber que hai xente que coida do patrimonio. Tedes todo un luxo para disfrutar.
PARABENS, OUTRA VEZ.AGRADAME COMPROBAR QUE A AMPLITUDE DA TUA SENSIBILIDADE ABRANGE ATE OS BENS PATRIMONIAIS E ARQUITECTONICOS.
LEVAS O BLOG MAIS CONSTRUCTIVO E INSTRUCTIVO QUE COÑEZO.
GRAZAS.UNHA APERTA.
Home, Xesús, faise o que se pode. (Mil gracias). Teño previsto facer multitude de fotografías agora que xa estou de volta. (Cuestions de saúde).
Publicar un comentario