NA CRISIS... NEGREIROS.

Fai uns días lía na Publicación trimestral TRANSPORTE A FONDO do APETAMCOR (Asoc.Empresarial de Transporte de Mercadorías por Estrada de Galicia) que por culpa da profunda crisis, moitas empresas do sector que ata fai pouco eran solventes, están en serios problemas (nada novo), que o 50% da flota está parada (tampouco é novidade), que os bancos meteron na alforxa os ceros á esquerda que Zapatero cedera para axudar ás pemes (¿e qué esperaban dun banco?), que a situación empeora cada vez máis, que cada vez ai máis morosos... Que por iso se ían negociar cos Ministerios unha especie de axudas para ir paliando no que se poida, por exemplo, legalizar multas para as empresas que traballen por debaixo de costes, prohibir os pagos a máis de 30 días, esixir a os bancos que refinancien os leasing...
Tamén decían que ante tal perspectiva, os transportistas centrábanse sobre todo en manter o negocio “a toda costa”(*), por precario que sexa, para aguantar en vez de acabar co peche.
Do que non lin nada e das empresas que aproveitan a máis que mentada crisis para EXPRIMIR aos empregados como si foran pomelos, e en meses teñen creado un ambiente irrespirable a base de meterlles medo co peche. Do que non deben saber na revista, é dos que aproveitan para sacar máis suor, á conta do medo, aumentando ás horas laborales e atosigándoos con frases do tipo: “Ai que zurrarlle máis que aínda da tempo a outro viaxe!.
E imos ver, ¡ollo!, que eu estou dacordo en arrimar todos o ombreiro e tratar de avanzar, vale que se fagan certas concesións no momento que é. Pero o que me parece indigno é volverse tan trasno como para que o chófer vote 14 hs, e aínda lles parezca pouco e os tilden de palanquíns.
Porque casualmente, dunha empresa de preto, e da que coñezo o suficiente por dous dos empregados, dende enero xa oín de todo. Vale, ó mellor, no momento que é, que non viron os 400€ de Zapatero, ou que a fin de mes sexan 1000€, vale que non teñan vacacions (nin pagas nin disfrutadas, xa nunca as tuveron), vale que non se paguen horas extras... pero que enriba che deixen caer sutilmente que “si hoxe non paras a comer ou colles un bocadillo, tampouco morres a danos para facer todo hoxe” (aquí valga a expresión do principio(*)), pero o que me parece vil, e de negreiros, e armar un pifostio porque un baixou a comprar un botellín de auga. Bueno e o de deixar caer que igual ai que rebaixar 100 € a cada un para ir tirando, xa me parece burla en toda a regla, cando saben que están por ahí tantas horas. Digo eu, que nadie espera que lles dean as gracias, pero o mínimo, é ter educación con eles. Porque estes contan a qué hora pechou o disco, e non teñen problema en decirche que xa descansaste duas horas en tal sitio, cando a máquina que cargaba se estropeou. ¡Vaia, e os empregados non dormen, entón!!.
Na miña modesta opinión, o que pasa é que como todos sabemos que agora mesmo non ai donde ir, exprimen e apretan porque o que máis o que menos algún crédito tén, e caen tan baixo que en vez de votar un, andan a torealos todos, por ver quen se farta e se vai, e encima lles deixa atrás para papar eles, a liquidación. Non importa que o empregado estivera ahí a pé de canón anos, nin as concesións, nin nada, o que importa e o porco papel timbrado, e a dignidade da xente pásana por onde a espalda perde o nome. Coma NEGREIROS, como EN ETIOPÍA nos peores tempos...
Se cadra son eu DEMASIADO IDEALISTA, pero non concibo atopar un amigo un domingo ó mediodía e que en vez de concentrarse no pincho e no vermú que lle ofrezo no salón da miña casa, como dende ai tempo, e en votarnos unha risas, que esté como distante e que cando lle pregunte si está ben, me diga como onte, que: “Joder, mañán xa é lunes...”, e velo amargado cos seus 30 anos.
Alguén debía de pegarlle no portal a esta xentiña que a ESCRAVITUDE FOI ABOLIDA ALÁ POLOS ANOS 1800, e ai que saber ter un punto medio en tódalas circunstancias...
Que eles van morrer igual ca todos, e teño entendido que San Pedro, non é sobornable.